Hoewel Mariska Bauer opgroeide in Ter Aar, een dorp in Zuid-Holland, woont ze ondertussen al 25 jaar in het Brabantse Fijnaart met Frans en haar gezin.
“Ik ben inmiddels een Brabantse geworden”, gaat ze van start in Weekend. “Ik vóél daar ook niks meer. Snap je? Het ouderlijk huis is er nog wel, maar er wonen andere mensen in. Het ziet er ook anders uit. De Oude School misschien, daar zit mijn zus nu in. En het kerkhof, maar voor de rest heb ik daar niets meer. Dit hier in Brabant is mijn leven.”
Uiteraard heeft de familie Bauer een aardig stulpje in Fijnaart waar ze van al de nodige luxe kunnen genieten. Mariska denkt er dan ook niet aan om ooit terug te keren naar Ter Aar. “Ik ken het niet meer terug. Ik ben blij hier. Net als dat je verhuisd bent, maar dan op dezelfde plek. Het is allemaal zo lekker vertrouwd. Frans en ik worden hier samen oud. Hier ga ik dood. Hier ga ik nooit meer weg. Je kunt mij het mooiste huis geven in Blaricum of midden in de bossen, maar mij krijg je daar niet naartoe. Ik blijf lekker hier. Dit is gewoon eigen. Dit heb ik helemaal zo bedacht en verbouwd. Dit zijn wij. Dit huis hoort bij ons.”
