Onlangs ging de jongste zoon van Babette van Veen op kamers, het tv-gezicht werd dus voor het eerst geconfronteerd met haar lege nest. Wanneer de reporter van Libelle vraagt hoe dit voor haar voelt, geeft ze aan dat dit “als een klap in mijn smoel” voelt.
“Jarenlang doe je alles voor je kinderen, je leeft om het gezin draaiende te houden, te zorgen dat ze veilig op voetbal en school komen, in schone kleren en met een gevulde maag, en dan zijn ze weg”, gaat ze van start. “Ik dacht: ik ben zo’n leuke moeder, waarom zou iemand hier ooit weggaan?”
De eerste weken had Babette dan ook geen idee wat ze met zichzelf moest aanvangen. “Ik huilde om alles, elke avond dacht ik: ga ik nou alleen voor mezelf koken, wat is het plan? Ik voelde me net zo onbestemd als toen ik een jaar of twintig was, met mijn eerste baantje en eerste huisje. Een soort van tweede puberteit waarin ik alles weer voor het eerst moest doormaken.”
