In een openhartig interview met Story vertelt Catherine Keyl dat ze vroeger erg gepest werd en daardoor het gevoel kreeg dat ze nergens bijhoorde.
“Daar komt ook de drive vandaan om iets te presteren. Ik dacht altijd: ‘Wacht maar, er komt een dag dat ik een lange neus naar jullie kan trekken.’ Dat kan ik nu inderdaad, alleen zou ik de pesters van toen niet eens meer herkennen. Maar dat gevoel dat je ergens niet bij hoort, heb ik altijd gehouden.”
De gevolgen van deze pesterijen manifesteerden zich ook in het latere professionele leven van Catherine, de presentatrice was namelijk erg onzeker. “Als ik op reportage moest, deed ik de avond ervoor geen oog dicht. Dan lag ik verkrampt van de zenuwen in bed. Het idee dat ik met niets terug zou komen, terwijl ik met overheidsgeld naar het buitenland was gegaan…”
Gelukkig verdween deze spanning als sneeuw voor de zon eens de camera’s aan het draaien gingen.
