In Weekend lezen we dat Buddy Vedder en zijn moeder er een bijzondere kersttraditie op nahouden.
“We kopen elk jaar een kerstbal voor elkaar die symbool staat voor iets wat dat jaar bijzonder maakte”, gaat Buddy van start. “Zo gaf ik haar eens een kerstbal van de London Eye omdat we dat jaar samen naar Londen waren geweest. Toen ze een hondje nam, kreeg ze van mij een kerstbal in de vorm van een hondje. Inmiddels hangt er dertig jaar aan herinneringen in onze kerstboom.”
De kerstbal van Joseph And The Amazing Technicolor Dreamcoat heeft voor Buddy de meeste betekenis, zo geeft hij aan. “Dat was een voorstelling waar we rond kerst naartoe gingen in Apeldoorn. Vanaf dat moment wist ik dat ik dit vak wilde gaan doen. Ik zag Freek Bartels op het podium, hij lijkt wel een beetje op mij, met een tintje en donkerbruin haar, en ik dacht: dit ben ik, maar dan een paar jaar ouder. Dus dit kan ik ook. Die kerstbal is me enorm dierbaar omdat ik het gevoel heb dat mijn moeder daarmee zei: ‘Als jij dit wil, dan mag dat.’ Het is toch altijd fijn om dat van je ouders te horen.”
