In Party staat te lezen dat André Rieu een strenge opvoeding kreeg. Hoewel het al van jonge leeftijd duidelijk was dat de violist een muzikaal talent was, kreeg hij nooit complimenten of erkenning van thuis uit.
“Ik studeerde op dat moment aan het conservatorium, maar ik voelde geen passie, geen bezieling. Er was tot dan toe eigenlijk nooit iemand geweest die echt in mij geloofde.”
Dit veranderde allemaal toen hij zijn vrouw Marjorie leerde kennen. Voor het eerst in zijn leven voelde de muzikant zich geapprecieerd. “En vanaf dat moment ben ik me gaan ontplooien. Toen kon het beginnen.”
André legde zich volledig toe op zijn doorbraak en richtte na zijn studies het Maastrichts Salonorkest op. “We speelden dicht bij de mensen en iedere keer kregen we de zaal mee. Ik zag dat het werkte, dat de muziek de we maakten de mensen raakte.”
