Evi Hanssen is dankbaar dat ze ruim de tijd heeft gehad om afscheid te nemen van haar mama Arlette. Zij kreeg te horen dat ze k*nker had en dat deze niet meer te genezen viel. Dat ze afscheid kon nemen, maakt het verwerken van haar dood iets draaglijker. Al mist ze haar nog altijd ontzettend.
“Ik heb elke minuut van haar laatste maanden bewust meegemaakt. Daarom heet mijn boek, of liever gezegd ons boek ook ‘Traag naar de hemel’. Ze ging traag, langzaam, het was zacht. Voor haar, maar ook voor ons, omdat ze ons overal in meenam, iedereen tegelijk op de hoogste stelde en liet weten wat haar wensen waren”, vertelt Evi in Flair.
Toen de ziekte ook in haar hele lichaam was uitgezaaid, koos Arlette ervoor om geen chemo en onderzoeken meer te ondergaan.
“De tijd die haar restte, wilde ze niet in een ziekenhuis doorbrengen, maar met haar man, kinderen, kleinkinderen en vrienden. In die tijd rouwde ik al. Elke keer dat ik haar knuffelde, wist ik: dit kan de laatste keer zijn. En natuurlijk, dat is wrang, maar het zorgt ook dat je teruggaat naar de essentie. Dat je sterk voelt: dit is liefde. Dit moet ik bewust meemaken.”
