Hoewel het leven van Lee Towers veel hoogtes heeft gekend, heeft de zanger ook erg donkere periodes meegemaakt, zo kunnen we afleiden uit een interview in Primo.
“Midden jaren 90 was onze meest verdrietige tijd”, gaat Lee van start. “Het begon met de brand in een Antwerps hotel (op 31 december 1994 in het Switel-hotel, nvdr) waarbij Laura aan de dood ontsnapte. Onze schoondochter Jeanine overleed na een quad-ongeluk en mijn jongste broer Krijn kwam in 1997 bij een auto-ongeluk om het leven.”
Optredens waren dan ook erg lastig in de daaropvolgende periode. “Vaak begon ik met een verontschuldiging. Ik ben er wel, maar anders dan u van me gewend bent. Ik kon niet meer zeggen: ‘En nu met zijn allen…’ Want we waren niet meer met zijn allen… Alles kwam in een ander perspectief te staan. Het publiek begreep dat, was heel lief voor me en ik kreeg al applaus voor ik begonnen was. Ik zong ook een ander, rustiger repertoire. Het voelde als een warm deken. Daarna is mijn gevoel van dankbaarheid veel groter geworden. En dat heb ik nog steeds.”
