Net op het moment dat Numidia haar allereerste nummer 1-hit scoorde werd ze het internaat waar ze verbleef uitgegooid. Van de ene dag op de andere stond ze op straat en kon ze nergens heen. Genieten van haar nummer 1 zat er niet in.
Vertellen dat ze dakloos was, dat was ook geen pretje. Numidia schaamde zich kapot en dat ze ook nog eens schulden had, maakte het er niet beter op.
“Mijn manager Breghje was daar om mij te ondersteunen. Ze is als een moeder voor mij. De coronatijd was een zware periode. Ik kon niet naar de studio of optreden. Ik ging met de verkeerde mensen om, feestte veel en anders lag ik in bed”, zegt ze in Gracia.
Op dat moment begon ook haar eetverslaving. Ze at heel veel ongezonde dingen en kwam op korte tijd zo’n 35 kilo bij.
“Breghje zag dat ik er doorheen zat en regelde een huis voor mij in Almere. Ik kreeg eindelijk een psycholoog en vanaf toen ging het bergopwaarts.”
