In Libelle vertelt Willeke Alberti met uitermate veel respect over haar moeder en hoe ze als ze jong was het vanzelfsprekend vond wat haar moeder allemaal deed. “Maar hoe ouder ik word, hoe meer ik zie dat het bijzonder was hoe zij zich altijd wegcijferde voor mijn carrière en die van mijn vader. Ze deed werkelijk alles voor ons!”
Wanneer de reporter vraagt of Willeke op haar moeder lijkt, geeft ze aan dat ze denkt van wel. “Ik heb van haar geleerd dat iedereen wordt gekwetst en nare dingen meemaakt, maar het gaat erom hoe je omgaat met tegenslagen, dat je je rug rechthoudt en doorgaat, wat er ook gebeurt”, iets wat de zangeres steeds beter leert.
Ook het zorgzame van haar moeder ziet Willeke in zichzelf. “Als een leeuwin staan voor je kinderen en je gezin. Ik doe alles om te zorgen dat mijn kinderen en kleinkinderen gelukkig zijn. Kom niet aan ze, dan ben ik opeens niet zo aardig meer.” Haar gezin is dan ook Willekes grootste geluk. “Dansen en zingen met mijn kleinkinderen is het leukste wat er is”, besluit ze.
